جورابچیلار

ناسلامتی دانش‌آموزای سمپادی این مملکتیم!...

ماهیت وجود - پرده دوم

پرده دوم: تقارن

بازیگران: غضنفریوس و کربوکسیلیک‌اسد با نام‌های مستعار غضنفر و اسد و همچنین فردی که اول‌شخص خطاب می‌گردد

شرح صحنه: صحنه محیطی باز و واجد عناصر طبیعی بدون هیچ‌گونه دستکاری می‌باشد.


دوربین با سرعت و در حال دویدن(فرار) از درب حیاط مدرسه وارد شده و به سمت نیمکت مابین آبخوری و دسشوری فرار می‌کند. دوربین نزدیک به نیمکت ایستاده و اول‌شخص، ابتدا به چپ و سپس به راست نگریسته و به پایین خم شده و آثار تنفس در حرکات دوربین به همراه صدا ملموس است. اول شخص در وسط نیمکت می نشیند و به ساعت مچی خود نگاه می‌کند. نفس خود را برای آن تایم بودن و رسیدن سر موقع بیرون داده و صدایی شبیه به هوف شنیده می‌شود. غضنفر از آبخوری بیرون آمده و در سمت راست اول شخص می‌نشیند. سپس اسد از دسشوری آمده و در سمت چپ وی می‌نشیند. اول شخص به صورت هیچکدام نمی‌نگرد و دیالوگها را بوسیله حرکات دست و پای ایشان دنبال می‌کند.

اسد با طعنه می‌گوید:

-غضنفریوس! اگر به خدایان اعتقاد داشتی، هرگز هنگامی که دستم را بر شانه‌ات گذاشتم نمی‌ترسیدی زیرا حتی خود را برای رویارویی عزرائیل داس به دست آماده کردی بودی...

+تو زشتی ها را جلوه می‌دهی، زشتی ها را از خود می‌زدایی، از گناهان خود توبه می‌کنی؛ اما من آب می‌نوشم، اگر دیگران مداد نداشته باشند، به آنها مداد داده و حتی می‌گویم: کاغُذ یوخ؟! کاغُذ وِرَح!! کمی تفکر تو را باید!

-اگر به مبارزه زشتی‌ها نروی، شیاطین آن‌ها را بر تو چیره خواهند کرد...

+اما مبارزه به چه طریق؟ تشویش ذهن و افکار به سمت سیاهی، برای دوری از آن؟ آه اسد! نخواب...

-اما این گفته خدایان و پیروان اوست! اگر به آن عمل نکنم، در جهنم به گفته محمدپور سیخ داغ بر جگرم فرو خواهند کرد!

+و اما اگر جهنمی وجود نداشته باشد چه؟ آینده در هاله‌ای از ابهام به سر می‌برد...

اول شخص، در حال برخواستن از جای خود و کم کم دور شدن از آن دو می‌باشد که اسم اسمعیلی را از زبان غضنفر شنیده و از حرکت باز می‌ایستد.

-غضنفریوس! اگر جهنمی وجود ندارد، پس گناهکاران چه می‌شوند؟ بنظر تو آیا سرکشی های اسمعیلی بی جواب خواهند ماند؟

اول شخص ایستاده و سر خود را کمی به سمت اسد می چرخاند.

+اسمعیلی فقط راه روشنایی و درستی را در پیش گرفت...

سپس اول شخص نگاه خود را به سمت جلو گرفته و شروع به دویدن می‌کند و نگاه خود را در هنگام دویدن به ورودی خانه ناظمی گرفته و کمی به آن خیره شده و راه خود را ادامه می‌دهد و صحنه با کاهش نور در تدوین به اتمام می‌رسد.


پ.ن: بهتر است در صورت وضوح و قابلیت شنیده شدن صدا، صحنه به هنگام حضور افرادی در حال قدم و انجام روزمرگی‌های خود ضبط شود.

<<پرده اولپرده سوم>>